Shakespeare was a woman and other heresies – Elizabeth Wrinkler

Wie was Shakespeare? Journaliste Elizabeth Winkler ging op onderzoek uit en publiceerde haar bevindingen in een artikel voor The Atlantic. De reacties waren niet mis; hoe durfde zij te beweren dat Shakespeare niet de schrijver was die we allemaal denken te kennen? Ze werd vergeleken met een Holocaustontkenner en kreeg doodsbedreigingen. Waarbij velen dat misschien als een stopteken zouden zien, werkte het voor Winkler als extra motivatie en besloot ze een boek over het onderwerp te schrijven. Want waarom worden die (voornamelijk) oude witte mannen toch zo boos, als je de identiteit van de schrijver van al die mooie toneelstukken en sonnetten ter discussie brengt?

Haar onderzoek brengt haar langs vooraanstaande Shakespeare academici in de VS en West-Europa, de vermeende geboorteplaats van Shakespeare (en het museum) en diverse archieven. Ze legt in dit boek zoveel bewijs neer waaruit je zou kunnen concluderen dat de identiteit van Shakespeare een raadsel is, dat het bijna absurd wordt dat die (voornamelijk) mannen zo heilig overtuigd blijven van hun gelijk. Wrinkler weet op gevatte (en goed onderbouwde) wijze de vinger op de zere plek te leggen.

Mijn kennis van Shakespeare reikte voor het lezen van dit boek niet verder dan de film Romeo and Juliette met Leo DiCaprio en Claire Danes, maar ik heb desalniettemin zitten genieten van de drama rondom het centrale vraagstuk. Ik heb meerdere momenten hardop gelachen. En wie Shakespeare nou echt was? Je hebt aan het eind van het boek nog steeds geen sluitend antwoord, maar het heeft in ieder geval een heerlijk boek opgebracht!

All the lovers in the night – Mieko Kawakami

Dit boek gaat over een alleenstaande jonge vrouw in Japan. Ze werkt als proeflezer voor een uitgeverij en brengt het grootste deel van haar tijd door in haar appartement. Ze houdt van de structuur en regelmaat. Totdat ze op een dag een man tegenkomt en ze van haar routine begint af te wijken. Langzaam ontdek je als lezer haar geschiedenis en zie je haar uit haar schulp kruipen.

Ik ga er verder niet teveel over zeggen, alleen dat ik het echt een heel erg mooi boek vond. Fijne proza, interessante personages en bij vlagen ontroerend mooi.

Cold enough for snow – Jessica Au

Dit vond ik ook een prachtig boek! Het is een dun boekje (rond de 100 pagina’s) en daardoor heb ik het in één zit kunnen uitlezen. (Dat maakt het trouwens ook een fijn boek voor in je vakantiebagage.)

Op de oppervlakte gaat dit boek over een jonge vrouw en haar moeder die samen op reis gaan naar Japan. Ze gaan met de trein, bezoeken kunstgalerijen en musea, eten samen en lopen rond in Tokyo. En ze praten. Gaandeweg lees je over hun levens, met name vanuit het perspectief van de jonge vrouw. Als dochter van een emigrante probeert ze haar moeder (en familie) te begrijpen en tegelijkertijd haar eigen plek in de wereld te vinden.

Heb jij nog een fijne boekentip? Ik hoor ‘m graag!
Liefs x